آهسته و آرام
بیا کنار من بنشین
اجازه بده
دستمال مرطوب بردارم بتادین بیارم
آخر ترا چه به جنگ و جدل
ترا چه به سیاست
تو باید به خودت مسلط باشی ، شعر
خونسرد باش

تو که طبیب همه هستی

تو که آخرین پناهگاه مردمانی.
آنهایی که از حلقه‌های سمی سیگار گریزانند
آنانی که از پیک و پوکِ مستی و خلسه بیزارند

آرام باش
بیا در خلوت این گوشه خیابان
یک فنجان چای تلخ بنوشیم

امیر حسینی خواه